Żyto ozime jest jedną z najpopularniejszych roślin uprawnych w Polsce. Rolnicy zaznaczają, że jest dość łatwe w uprawie. Należy jednak pamiętać o regularnym i prawidłowym nawożeniu. To jedyna gwarancja obfitego plonu. Zastanawiasz się, jaki nawóz sprawdzi się pod żyto ozime? W poniższym artykule podpowiemy Ci, jakie środki dadzą najlepsze efekty i jak należy je stosować.
Wymagania żyta ozimego – co warto o nich wiedzieć?
Żyto ozime jest uznawane za jedno z najmniej wymagających zbóż. Ma niewielkie wymagania glebowe i dobrze radzi sobie nawet w miejscach słabszego przedplonu. Warto mieć jednak na uwadze, że jeśli przeznaczymy na jego uprawę stanowisko po roślinach bobowatych lub po wczesnych ziemniakach, z pewnością jego plon będzie wyższy. Żyto ozime wyróżnia największa spośród innych zbóż mrozoodporność. Dobrze radzi sobie też z suszą i ewentualnymi niedoborami składników pokarmowych.
Duże znaczenie dla jakości upraw ma termin siewu, który przypada na II i III dekadę września. Opóźnienie zasiewu może skutkować nieprawidłowym ukorzenieniem się roślin. W efekcie będą miały problem z prawidłowym pobieraniem składników pokarmowych i wody. Warto pamiętać też o konieczności zasiewania żyta w odpowiednim zagęszczeniu.
Od czego zależy nawożenie żyta ozimego?
Choć uprawa żyta ozimego jest relatywnie prosta, należy pamiętać o konieczności przeprowadzania odpowiednich zabiegów agrotechnicznych, których celem jest zapewnienie obfitego plonowania. Jednym z najważniejszych jest nawożenie. Jaki nawóz należy stosować pod żyto ozime? Wybór preparatu i zastosowanie go w odpowiedniej ilości zależy od kilku czynników, takich jak:
– ilość składników pokarmowych w glebie – zanim wybierzesz środek do nawożenia, rozważ wykonanie analizy gleby. Dzięki temu dowiesz się, jaką zasobność ma gleba. To z kolei umożliwi Ci sprecyzowanie, jakie dawkowanie należy zastosować. Badanie powinno być przeprowadzane raz do roku;
– przewidywany plon – ilość zastosowanego nawozu ma wpływ na wielkość plonu;
– gleba – struktura i wilgotność gleby mają duży wpływ na dostępność składników odżywczych. Nawożenie musi być dostosowane do warunków glebowych.
Warto wspomnieć, że żyto ozime dobrze radzi sobie nawet w przypadku niedoborów składników odżywczych. Gorzej natomiast znosi przenawożenie.
Jaki nawóz należy sypać pod żyto ozime?
Żyto ozime jest najczęściej uprawiane w gorszych niż inne zboża warunkach glebowych. To oznacza, że podłoże jest najmniej zasobne w azot. Szacuje się, że na wytworzenie 1 tony ziarna wraz z plonem ubocznym, czyli słomą, żyto ozime pobiera około 21 kg azotu. Nawóz azotowy występuje w 3 formach:
– amidowej – występuje w moczniku. To nawóz o wolnym działaniu, zalecany do wiosennego nawożenia;
– amonowej – działa szybciej niż forma amidowa. Sprawdza się w niskich temperaturach i pozostaje w glebie na dłużej;
– saletrzanej, czyli azotanowej – to forma o szybkim działaniu. Jej stosowanie korzystnie wpływa na pobieranie magnezu, potasu i wapnia.
Niezależnie od tego, którą z powyższych form zastosujesz, nawożenie będzie najefektywniejsze, jeśli przeprowadzisz je w 3 dawkach.
Dawka pierwsza
Pierwsza dawka azotu powinna być zastosowana tuż przed lub podczas rozpoczęcia wegetacji wiosennej. Wówczas najczęściej stosuje się dawkę 50-70 kg N/ha. Większe dawki azotu nie powinny znaleźć się w glebie na tym etapie ze względu na ryzyko niepotrzebnej stymulacji roślin. Jaki nawóz sprawdzi się najlepiej? Warto zastosować roztwór saletrzano-mocznikowy lub saletrę amonową. Jeżeli rośliny wykazują niedobór magnezu, można zastosować saletrzak lub salmag. Dobrym wyborem będzie też saletrosan – jest wzbogacony o siarkę, dzięki której można liczyć na wyższe plony.
Dawka druga
Druga dawka powinna być aplikowana na początku strzelania w źdźbło żyta. Najczęściej stosuje się saletrę amonową w dawce 50-70 kg N/ha. W przypadku częstych susz lub lekkich gleb zaleca się zastosowanie wcześniej mocznika, który działa wolniej niż saletra. Nie powinno się go jednak stosować na glebach zakwaszanych.
Dawka trzecia
Trzecią dawkę azotu należy zastosować przed rozpoczęciem kłoszenia żyta. Powinna mieć formę mocznika. Zalecana dawka to 30-40 kg N/ha. W przypadku lżejszych gleb wczesną wiosną należy przeprowadzić nawożenie potasem. Zaleca się też dokarmianie żyta magnezem i miedzią.
Pozostałe mikroskładniki
Jak wspomnieliśmy wyżej, żyto wykazuje niewielką wrażliwość na niedobór mikroskładników. Nie oznacza to jednak, że należy zrezygnować z nawożenia. Żyto ozime na 1 tonę ziarna wraz z plonem słomy poza azotem potrzebuje około:
– 11 kg fosforu,
– 23 kg potasu,
– 5 kg wapnia,
– 4 kg magnezu,
– 3,5 kg siarki,
– 5,5 kg boru,
– 8,5 kg miedzi,
– 250 g żelaza,
– 120 g manganu,
– 0,8 g molibdenu,
– 79 g cynku.
Warto pamiętać o tym, że nawozy fosforowe i potasowe powinny być rozsiane przedsiewne. Jeżeli Twoje uprawy wymagają zastosowania dużej ilości potasu, to najlepiej podzielić ją na dwie dawki. Pierwsza powinna być stosowana przedsiewnie, a druga – zanim rozpocznie się wegetacja.
Żyto ozime może zapewniać obfite plonowanie, o ile zastosujesz się do wytycznych dotyczących prawidłowego nawożenia. Poszukując skutecznych nawozów, koniecznie zaloguj się na naszą platformę. Znajdziesz na niej certyfikowane produkty w naprawdę atrakcyjnych cenach.