Podstawowe zasady nawożenia saletrą amonową

                                            „Tak dużo jak to konieczne, tak mało jak to możliwe”

Wydaje się banalne, ale warto przypomnieć kilka utartych sloganów na temat nawożenia azotowego wiosną.

Celem nawożenia jest osiągnięcie wyższych i jakościowo lepszych plonów, poprzez dostarczenie roślinom składników pokarmowych w odpowiednich ilościach, terminach i we właściwej formie nawozu oraz utrzymanie lub poprawa żyzności gleby. Podsumowując, ekologicznym i ekonomicznym uzasadnieniem nawożenia jest przestrzeganie zasady: „tak dużo jak to konieczne, tak mało jak to możliwe”. Nawozić powinno się tymi składnikami, których w glebie brakuje. Stąd tez niecelowe jest zwiększanie nawożenia bez wiedzy o zasobności gleby w przyswajalne składniki. Dlatego istotnym czynnikiem przygotowującym nawożenie jest analiza gleby, co 4-5 lat, ponieważ nawożenie jest korektą –uzupełnieniem braków składników pokarmowych w glebie.

Chcielibyśmy, aby oferowane przez nas nawozy azotowe i kilka oczywistych informacji na ich temat, ułatwiły zbilansowane i „celowe” nawożenie. Zgodnie z oczekiwaniami naszych wymagających klientów chcielibyśmy stworzyć krótki przewodnik po zasadach współczesnego i efektywnego nawożenia, zgodnego z otaczającego nas przyrodą oraz oczekiwaniami Rolników-naszych klientów.

Saletra amonowa – łączy w sobie cechy formy saletrzanej ( pogłównej) i amonowej ( przedsiewnej). Jest najbardziej uniwersalną formą nawozów azotowych. Zalecana do stosowania w tych fazach wegetacji, w których następuje intensywny wzrost roślin. I tak na przykład na 1 tonę ziarna jakościowego pszenicy ozimej nalży zabezpieczyć 30 kg azotu. Azot najlepiej stosować w 3 dawkach ( w zbożach ) :

  • Pierwsza dawka z chwila ruszenia wegetacji; od 30 kg N/ha, gdy zboże jest bardzo gęsto posiane do 70 kg N/ha na osłabionych plantacjach. Jest to dawka na dokrzewienie plantacji. Zastosowanie przed 15 marca.
  • Druga dawka na początku strzelania w źdźbło; 40-60 kg N/ha azotu na słabych plantacjach wcześniej – 10 kwietnia, przeciętnie koło 20 kwietnia , a na zbyt zagęszczone łany nawet przed 1 maja. Tutaj bezpieczniej zastosować większą dawkę, szczególnie w przypadku niedoborów wody.
  • Trzecia dawka przed kłoszeniem (od ukazania się ostatniego liścia do fazy przed otwarciem pochwy liściowej) po 10 kg N na każdą 1 t przewidywanego plonu ziarna, to jest 50 – 70 kg N/ha. Z reguły jest to okres około 15 maja. Skuteczność dawki zależy od wilgoci w glebie.

Azot uważany jest za czynnik limitujący wzrost roślin, azotany natomiast odpowiadają za zanieczyszczenia zarówno wód powierzchniowych i gruntowych. Azot w formie dostępnej dla roślin nie jest związany przez cząstki gleby, często ulega wymywaniu przez wodę glebową. Dlatego bardzo ważne jest gospodarowanie tym składnikiem w celu ograniczenia strat finansowych rolnika jak i ochrony środowiska. Aby składniki pokarmowe mogły zostać pobrane przez rośliny musi nastąpić mineralizacja organicznej substancji glebowej. Mineralizacja zachodzi, gdy jest ciepło, wilgotno i mikroorganizmy mają dostęp do tlenu. Taka sytuacja występuje zazwyczaj wiosną i jesienią. Mineralizacja wiosenna zbiega się z ruszeniem wegetacji roślin ozimych i początkiem wzrostu roślin jarych, wtedy zapotrzebowanie na składniki pokarmowe jest duże.